We zijn dan nog wel geen eigenaar van de beoogde locatie voor ons Ecodorp, starten met positieve impact op de omgeving, dat kunnen we al wel. Met grijpers, handschoenen, vuilniszakken en bovenal een goed humeur gingen we op stap. Blikjes en Twix wikkels glinsterden in de zon en belandden stuk voor stuk in de afvalzakken. Terwijl we de omgeving van de Haanheuvel zo uitkamden, was er alle tijd voor een praatje. Vier vuilniszakken waren snel gevuld.
Daarna was het tijd voor een gezamenlijke lunch en daarna een echte decembermiddag met kadootjes, en gedichten. Wat een creativiteit! Voorzitter Paul werd verwend met een waar kunstwerk van hout.
De spelletjesgekken storten zich vervolgens op allerlei kaartspelletjes, terwijl de koks de laatste hand legden aan een uitgebreide Vega-Indonesische maaltijd. Wat zou het toch fijn zijn om een buurthuis met gezamenlijke huiskamer en met flinke keuken te hebben.
Fysieke bijeenkomsten zoals deze zijn heel leuk en ook heel belangrijk om elkaar beter te leren kennen. Er is altijd van alles te regelen en te bespreken. Dat we maatschappelijke meerwaarde willen creëren en de biodiversiteit willen vergroten, dat staat als een paal boven water. We willen zoveel mogelijk biobased en natuurinclusief bouwen. Daarmee ligt nog niet vast hoe het terrein ingericht zou moeten worden en hoe de woningen eruit gaan zien. Genoeg om te bediscussiëren dus.
Ook niet onbelangrijk… het proces om tot Ecodorp te komen is een nogal hobbelig pad met soms steile afgronden. Er zijn geregeld tegenvallers zoals langdurige vertragingen en het daardoor mislopen van subsidies. Positief blijven valt niet altijd mee. Zonder een sterke groep haal je de eindstreep zeker niet.
Op zo’n dag is er ruimte voor een lach en een traan. Eigenlijk is het simpel, gewoon aandacht voor elkaar. Hoe fijn is dat? Samen, dat maakt een wereld van verschil. We gaan ervoor!
